حرفهای دل تنهای من

تنهایی ام راباکسی شریک نخواهم شد،مطمئن باش....

دست نیازبه سمت کسی درازنخواهم کرد،حتی خودم.......

بگذارتنهایی ام ازتنهایی دق کند!!!!!!!

نیا ، بازے هـآیــت را سـَـرم در آوردے, گـرفتـنـےهـا را گرفتـے ‌…

دادنـےهـا را ” نـَـدادے

حـسـرت‌هـا را کـاشتـے

زخـم‌هـا را زدے دیـگر بـس است…

چـیزے نـمـانـده

بـگذار آسوده بخوابم … مـُـحتاج یک خواب بے بـیدارم

خیلے وقت است تظاهـــــر بـہ شـــادے میــڪـنم !

حرفـــ میزنم مثلـ همہ ...

اما ...

خیلے وقت استــ مرده امـــ !

خیلے وقت است دلم میخواهد روزه ی سـڪـوت بگیرم

دلم مے خواهد ببـــــــارم ...

و ڪـسے نپرسد چرا ... !

تو چہ می فهمے

ایـטּ روزها اداے زنده ها را در میـــــــآورم ...

ڪـاش وقتـاے" تـَنهـــآیـے" یکـے از تو ســایـہ مـِثل پسرخـالـہ میگفت :

نـــوטּ بگیـرَم (؟)

نفت بگیــرَم (؟)

دلت گـرفتـہ (؟)

مـَنم میگفتم : آره ...

بعـد فقط مینشست ڪـِنآرمو "سُـڪــوت" مـےڪـرد (!)

منم مث ڪـُلاه قـرمــزے سـَرمو میذاشتمــ رو "زانـــوش" ...

خـــــــــــاتونم

برای عاشق شدن من

یک چشم بر هم زدن کفایت میکرد

که زدی ........

و امروز من عاشقترینم

و تو شاید باور نکنی ...

خود را چون عنکبوتی میبینم که

برای رسید به بلند ترین نقطه آرزو هایم

هر چه تابوست میشکنم

تمام سختی ها را به جان میخرم

من خریدار تو هستم

تو ناز کنمن میخرم

 

                      گفته بودی :

                          یا تو یا هیچکس!!!!

                        ولی من ساده انگار فراموش کرده بودم

                         که این روزها هیچکس هم برای خودش کسیست

                                    …کسی حتی مهم تر از من ........

انسانها با دو چشم و یک زبان به دنیا می آیند تا دو برابر آنچه می گویند ببینند ، ولی از طرز سلوکشان این طور استنباط می شود که آنه با دو زبان و یک چشم تولد یافته اند ، زیرا همان افرادی که کمتر دیده اند بیشتر حرف می زنند و آنهاییکه هیچ ندیده اند ، دربارۀ همه چیز اظهار نظر می کنند .

                           
                                      
                    
                                                                        سکه ها همیشه صدا دارند

                                     گاهی...

                                                                                نردبان دلم شکسته است،

                                                                                     می شوم برای من کمی دعا کنی؟

                                                                                        یا اگرخدا اجازه می دهد کمی به جای من خدا خدا کنی،


                                                                                                  راستش دلم مثل یک نماز بین راه خسته و شکسته است،

                                                                                                           می شود برای بی قراری دلم ،
                                                                                       
                                                                                                                  سفارشی به ان یار باوفا،

                                                                                                                              خدا کنی؟؟؟؟

آدمها

 نقاش های ماهری هستند

 در یک چشم به هم زدن روزگارت را سیاه مبکنند

زیر باران با یاد تو میروم ، به دنبال جای پای تو ، تو را می پرستم من شبانه ، برای لحظه های شادمانه ، برای با تو بودن صادقانه ، می آیم من به پیشت عاشقانه ، به تو دل بستم من شاعرانه ، اما افسوس از درک زمانه ، چه زیباست راز زمانه ، اگر زندگی باشد یک ترانه .

انسان مغرور همانند شخصی است که
بر قله کوهی ایستاده و همگان را کوچک میپندارد
و غافل از اینکه مردم از پایین قله او را کوچک میبینند

آدمها میخواهند بدانند که دوست داشته میشوند و قدرشان دانسته میشود
پس حتما به عزیزانتان بگویید که دوستشان دارید
شاید هرگز متوجه نشوید که چقدر نیاز به شنیدنش دارند

یک درخت میلیون ها چوب کبریت را می سازد
اما وقتی زمانش برسد فقط یک چوب کبریت برای سوزاندن میلیونها درخت کافی است
زمانه و شرایط در هر موقعی می تواند تغییر کند
در زندگی هیچ کس را تحقیر و آزار نکنید
شاید امروز قدرتمند باشید اما یادتان باشد
زمان از شما قدرتمندتر است
از یک درخت هزاران چوب کبریت تولید میشود
اما وقتی زمانش برسد یک چوب کبریت برای سوزاندن هزاران درخت کافیست

آدمی را آدمیت لازم است

آدم های ِ ساده

حکایت اشک

دنیا . . .

دوستت دارم . . .

حواست باشد
تمام عاشقانه های دنیا را برایت جمع کرده ام ‎
میخواهم به وقت آمدنت به یمن قدمهایت تمامش را دلبرانه به پایت بریزم 
توغرق درلذت عشق و نیاز ‎
باتمام احساس عاشقانه ات خیره به چشمانم بگویی ‎
عشقم چه دل انگیزشده ای
ومن به پاس تشکر بوسه ای مستانه برلبانت بنشانم ‎‎

تو میروی بی خداحافظی
ومن همچنان درانتظارپاسخ این سوال
به کدامین گناه مرا تنها گذاشت و رفت 

یادت باشد ‎
توخلاصه تمام خواهشهای منی
چه باشی چه نباشی‎
من باتوام ‎
تپشهای این قلب عاشق به یاد توست، درهرطپش نام تورا زمزمه می کند
یادت باشد ‎
این تویی، سراینده تمام احساسهای عاشقانه ،دردفترشعرم
من تمام شعرهایم را باتو آغاز میکنم،
باذکرنام تو
و باتو همه را به پایان می رسانم ‎
با یاد عشق تو
یادت باشد ‎
همیشه و همه جا توعشق منی

کاش بیایی
باانگشتانت به رسم کودکی چشمانم را بگیری
درگوشم بخوانی
ازعشق ،ازروزهای خوب ازآمدن بهارو رفتن سرمای سخت تنهایی
گونه ام را ببوسی و بگویی من آمدم
دیدگانت را بازکن

بامن بمان ‎
می خواهم درفضایی که از عطرتن توآکنده است نفس بکشم‎
بودنت را حس کنم ‎
حتی اگر سایه ای باشی برقلب شکسته ام ‎      
می خواهم چشمانم رافدای آمدنت کنم تا بیایی‎
بهانه ای باشی  برای زنده بودنم نفس کشیدنم ‎
خوب من ‎
بامن بمان ‎
کم رنگ به اندازه تولدِ شعری عاشقانه‎‎

تا به حال فكر كردی چرا نیلوفر رو آب می شكفه ؟ تا به حال به این گل ، كه انگاری یه رازی تو دلشه خوب نگاه كردی ؟ تا به حال زیر نور مهتاب به سایه روشن گلبرگای نیلوفر كه رو آب می رقصند ،زل زدی؟ اصلا می دونی چرا ریشه های نیلو فر به جای اینكه تو خاك باشه رو آبه! نه بند زمینه ، نه قفل آسمونه ، تنها و رهاست. می دونی كه نیلوفر تو بركه های آروم و ساكته نه تو رودخونه های پر جنب و جوش! وقتی دلت یاد گرفت چه جوری آروم بگیره ، چه جوری ساكت بشه ، رو صفحه زلال و صافش می تونی شكفتن گل نیلوفر رو ببینی. وقتی دیدیش یه حسی مثه عشق تو وجودت جون می گیره . بعد از اون لحظه مثل نیلوفر آب از سرت گذشته واسه همیشه عاشقی.......

زن عشق می كارد و كینه درو می كند...

دیه اش نصف دیه توست و مجازات زنایش با تو برابر...

می تواند تنها یك همسر داشته باشد

و تو مختار به داشتن چهار همسرهستی ....

برای ازدواجش ــ در هر سنی ـ اجازه ولی لازم است

و تو هر زمانی بخواهی به لطف قانونگذار میتوانی ازدواج كنی ...

در محبسی به نام بكارت زندانی است و تو ...

او كتك می خورد و تو محاكمه نمی شوی ...

او می زاید و تو برای فرزندش نام انتخاب می كنی....

او درد می كشد و تو نگرانی كه كودك دختر نباشد ....

او بی خوابی می كشد و تو خواب حوریان بهشتی را می بینی ....

او مادر می شود و همه جا می پرسند نام پدر ...

و هر روز او متولد میشود؛ عاشق می شود؛ مادر می شود؛

پیر می شود و میمیرد...

و قرن هاست که او؛ عشق می کارد و کینه درو می کند

چرا که در چین و شیارهای صورت مردش به جای گذشت،

زمان جوانی بر باد رفته اش را می بیند و در قدم های لرزان مردش؛

گام های شتابزده جوانی برای رفتن و درد های منقطع قلب مرد؛

سینه ای را به یاد می اورد که تهی از دل بوده و پیری مرد رفتن و فقط رفتن را در دل او زنده می کند...

و اینها همه کینه است که کاشته می شود در قلب مالامال از درد...!

و این رنج است

زیر باران با یاد تو میروم ، به دنبال جای پای تو ، تو را می پرستم من شبانه ، برای لحظه های شادمانه ، برای با تو بودن صادقانه ، می آیم من به پیشت عاشقانه ، به تو دل بستم من شاعرانه ، اما افسوس از درک زمانه ، چه زیباست راز زمانه ، اگر زندگی باشد یک ترانه .