حرفهای دل تنهای من

حواست باشد
تمام عاشقانه های دنیا را برایت جمع کرده ام ‎
میخواهم به وقت آمدنت به یمن قدمهایت تمامش را دلبرانه به پایت بریزم 
توغرق درلذت عشق و نیاز ‎
باتمام احساس عاشقانه ات خیره به چشمانم بگویی ‎
عشقم چه دل انگیزشده ای
ومن به پاس تشکر بوسه ای مستانه برلبانت بنشانم ‎‎

تو میروی بی خداحافظی
ومن همچنان درانتظارپاسخ این سوال
به کدامین گناه مرا تنها گذاشت و رفت 

یادت باشد ‎
توخلاصه تمام خواهشهای منی
چه باشی چه نباشی‎
من باتوام ‎
تپشهای این قلب عاشق به یاد توست، درهرطپش نام تورا زمزمه می کند
یادت باشد ‎
این تویی، سراینده تمام احساسهای عاشقانه ،دردفترشعرم
من تمام شعرهایم را باتو آغاز میکنم،
باذکرنام تو
و باتو همه را به پایان می رسانم ‎
با یاد عشق تو
یادت باشد ‎
همیشه و همه جا توعشق منی

کاش بیایی
باانگشتانت به رسم کودکی چشمانم را بگیری
درگوشم بخوانی
ازعشق ،ازروزهای خوب ازآمدن بهارو رفتن سرمای سخت تنهایی
گونه ام را ببوسی و بگویی من آمدم
دیدگانت را بازکن

بامن بمان ‎
می خواهم درفضایی که از عطرتن توآکنده است نفس بکشم‎
بودنت را حس کنم ‎
حتی اگر سایه ای باشی برقلب شکسته ام ‎      
می خواهم چشمانم رافدای آمدنت کنم تا بیایی‎
بهانه ای باشی  برای زنده بودنم نفس کشیدنم ‎
خوب من ‎
بامن بمان ‎
کم رنگ به اندازه تولدِ شعری عاشقانه‎‎

تا به حال فكر كردی چرا نیلوفر رو آب می شكفه ؟ تا به حال به این گل ، كه انگاری یه رازی تو دلشه خوب نگاه كردی ؟ تا به حال زیر نور مهتاب به سایه روشن گلبرگای نیلوفر كه رو آب می رقصند ،زل زدی؟ اصلا می دونی چرا ریشه های نیلو فر به جای اینكه تو خاك باشه رو آبه! نه بند زمینه ، نه قفل آسمونه ، تنها و رهاست. می دونی كه نیلوفر تو بركه های آروم و ساكته نه تو رودخونه های پر جنب و جوش! وقتی دلت یاد گرفت چه جوری آروم بگیره ، چه جوری ساكت بشه ، رو صفحه زلال و صافش می تونی شكفتن گل نیلوفر رو ببینی. وقتی دیدیش یه حسی مثه عشق تو وجودت جون می گیره . بعد از اون لحظه مثل نیلوفر آب از سرت گذشته واسه همیشه عاشقی.......

زن عشق می كارد و كینه درو می كند...

دیه اش نصف دیه توست و مجازات زنایش با تو برابر...

می تواند تنها یك همسر داشته باشد

و تو مختار به داشتن چهار همسرهستی ....

برای ازدواجش ــ در هر سنی ـ اجازه ولی لازم است

و تو هر زمانی بخواهی به لطف قانونگذار میتوانی ازدواج كنی ...

در محبسی به نام بكارت زندانی است و تو ...

او كتك می خورد و تو محاكمه نمی شوی ...

او می زاید و تو برای فرزندش نام انتخاب می كنی....

او درد می كشد و تو نگرانی كه كودك دختر نباشد ....

او بی خوابی می كشد و تو خواب حوریان بهشتی را می بینی ....

او مادر می شود و همه جا می پرسند نام پدر ...

و هر روز او متولد میشود؛ عاشق می شود؛ مادر می شود؛

پیر می شود و میمیرد...

و قرن هاست که او؛ عشق می کارد و کینه درو می کند

چرا که در چین و شیارهای صورت مردش به جای گذشت،

زمان جوانی بر باد رفته اش را می بیند و در قدم های لرزان مردش؛

گام های شتابزده جوانی برای رفتن و درد های منقطع قلب مرد؛

سینه ای را به یاد می اورد که تهی از دل بوده و پیری مرد رفتن و فقط رفتن را در دل او زنده می کند...

و اینها همه کینه است که کاشته می شود در قلب مالامال از درد...!

و این رنج است

زیر باران با یاد تو میروم ، به دنبال جای پای تو ، تو را می پرستم من شبانه ، برای لحظه های شادمانه ، برای با تو بودن صادقانه ، می آیم من به پیشت عاشقانه ، به تو دل بستم من شاعرانه ، اما افسوس از درک زمانه ، چه زیباست راز زمانه ، اگر زندگی باشد یک ترانه .

باسلام:سلامی چوبوی خوش اشنایی خدمت دوستان باصفای خودم.خوشحالم که اینجاهستم ومیتونم حرفهای دلمو چی بازبان خودم بگم چی ازمتن های دیگران برداشت کنم ودراینجا بنویسم.من هرمتنی راکه برمیدارم همش حرفهای دل منه که سالهاست تودلم مانده .حالا بااین وبلاگ میتونم حرفهامو ازدلم بیرون بیارم وشاید کسایی باشند که بخونند وخوششون بیاد ویا حتی مسخره کنند که چرا خانومی به این سن این چیزارو مینویسه برام دیگه هیچیز مهم نیست. مهم اینه که حرفمو بگم وقلبمو سبک کنم.مازنا همیشه به جرم زن بودن تاوان سنگینی دادیم. شاید کسایی باشند که به قول خودشون زرنگند اما باز جامعه جور دیگری به ما زنان نگاه میکنه.